سیف الدین باخرزی

سیف الدین باخرزی، مشهور به «شیخِ عالم» از عارفان بلندمرتبه قرن هفتم است.

او و اولاد و نوادگانش که اکثر از عارفانِ الهی بودند، به استناد مراجع و مآخذ معتبر، سال های دراز، مراد و قطبِ عده ای کثیر از عارفان بوده اند و خانقاه و مزار او مورد احترام و زیارتگاهِ عوام و خواص بوده است.

مهم ترین اثری که از این عارف بزرگ، در دست است، رباعیات شورانگیز و عاشقانه اوست که تاکنون چندین بار به چاپ رسیده است.

از سیف الدین باخرزی ، نوشته های زیادی نمی شناسیم ، شعرش محدود است به مبلغی معدود رباعی و شاید رساله منثور او در عشق را که درین مجموعه طبع شده است بتوان بهترین نوشته او دانست و این رساله تا چند سال پیش شناخته نبود تا اینکه دانشگاه تهران ضمن خرید کتابخانه حسین علی باستانی راد به مجموعه ای کهنه از آن قرن هفتم و هشتم هجری دست یافت که یکی از اجزاء آن همین رساله سیف الدین باخرزی است ولی به محض اینکه آنرا یافت در مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران (1345) منتشر ساخت. چاپ دیگر آن توسط استاد شاعر حبیب یغمائی ضمن چاپ تمام مجموعه مورد ذکر (شماره 2449 کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران) انجام شد.
در خاندان سیف الدین باخرزی تنی چند بوده اند که دارای تصنیف و تالیف اند و جز آن عده ای بوده اند که در عرفان و تصوف طی مراحل و مدارجی کرده اند که یکی از تصنیفات آنها را به نام اوراد الاحباب و فصوص الآداب که از مصنفات ابوالمفاخر یحیی باخرزی به چاپ رسید و در مقدمه آن شرح حال سیف الدین را به تفصیل آورده شده است.

نمونه ای از اشعار سیف باخرزی:

بی خویش وتبار  وبی  قرینم کردی                            با  فاقه  و   فقر   همنشینم  کردی

این    مرتبه     مقربان    در   تست                        یا رب به چه خدمت این چنینم کردی.

**********************************************

ما   را  همه ره ز کوی   بد نامی   باد                             وز سوختگان بهره ی ما خامی باد

نا کامی ما چو هست کام دل دوست                           کام  دل   ما  همیشه   ناکامی باد

کردم به طواف خانه يار آهنگ                                         سنگي ديدم نهاده آنجا بر سنگ

چون بود تهي ز يار، ناکرده درنگ                                     وا گر ديدم سنگ زنان بر دل تنگ

****************************

شخصي در مورد شاعري بنام ‹ سيف باخرزي › اينچنين سرود :

اي خردمند سيف باخرزي                                           با الله ارتو به ارزني ارزي

كي توبا آدمي تواني زيست                                    چون تو را گفته اند با خر زي

در پاسخش اينچنين جواب داد :

اي خردمند طاعت من كن                                      تا كي آخر تو معصيت ورزي

زين سپس عمر باتو سربكنم                                   چون مرا گفته اند با خر زي

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: